بیش فعالی یا ADHD در بزرگسالان

شما یک بیش فعال هستید اگر…

◊ حرف بقیه را مدام قطع می‌کنید و نمی‌توانید تا تمام شدن حرف طرف مقابل صبر کنید.
◊ با صدای بلند صحبت یا بازی می‌کنید.
◊ انتظار کشیدن در صف برای شما عذاب است.
◊ طی روز اصلا نمی‌توانید چند دقیقه برای خودتان وقت اختصاص بدهید و با آرامش خودتان را رها کنید و به هیچ چیز فکر نکنید.
◊ نمی‌توانید درباره یک موضوع به صورت پیوسته صحبت کنید و مدام از موضوعی به موضوع دیگر می‌پرید.
◊ با هر فکر بی ربط حواستان پرت می‌شود.
◊ تصمیمات یهویی می‌گیرید.
◊ در توقف به کار و رفتار کنترل شده به شدت ناموفق هستید.
◊ عجول هستید و کارهایتان را بدون تحقیقات کافی شروع می‌کنید.
◊ سر قول و قرارهایتان با دیگران نمی‌مانید.
◊ کاری را طبق رویه درست انجام نمی‌دهید.
◊ شلخته هستید و نظم بخشیدن به امور زندگی برایتان دشوار است.
افرادی که مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه یا Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder هستند، معمولا دارای نشانه‌هایی که به آن‌ها اشاره کردیم، هستند. البته که این اختلال وقتی نگران کننده است که به کیفیت زندگی شما لطمه وارد کرده باشد. اگر دارای این نشانه‌ها هستید و کیفیت زندگی مطلوبی دارید، نیازی نیست نگران باشید.

اگر این اختلال در کودکی به درستی تشخیص داده نشود، متاسفانه در بزرگسالی احتمال ابتلا به سایر اختلالات روانشناختی افزایش پیدا می‌کند. طبق ادعای مجله‌ی معتبر American Journal of Psychiatry مبتلایان به این اختلال را اعتیاد به مواد و افسردگی تهدید می‌کند.
هم چنین طبق تحقیقات، افراد مبتلا به بیش فعالی ( ADHD )، عموما دارای اضافه وزن هستند؛ زیرا با خوردن زیاد تنش آنها آرام می‌شود. بدتر از آن، این است که وقتی دچار اضافه وزن شوند، نمی‌توانند وزن خود را کاهش دهند. چرا که در برنامه ریزی رژیم کاهش وزن‌شان، ناموفق عمل می‌کنند. محققان می‌گویند: این افراد به پیغام سیری هیچ توجهی نمی‌کنند و حتی وقتی که گرسنه نباشند هم شروع به خوردن می‌کنند.
سال 2015 در مجله Lancet تحقیقی منتشر شد مبنی بر اینکه آمار مرگ و میر در افراد مبتلا به ADHD بیشتر است. در جزئیات این تحقیق آمده است که نزدیک به دو میلیون نفر مورد بررسی قرار گرفتند و متوجه شدند این افراد به این دلیل که عاشق سرعت هستند، آمار تصادف و مرگ و میر بیشتری دارند.

رابطه بیش فعالی و خواب

بیش فعالی می‌تواند روی خواب کودکان حدود 12 ساله تاثیر بگذارد و این تاثیر اغلب تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند.
داروهایی که برای کاهش اثرات بیش فعالی استفاده می‌شوند ( مانند ریتالین )، می‌توانند در خواب افراد اختلال ایجاد کنند. پیچیدگی این موضوع این است که وقتی خواب مختل شود، علائم بیش فعالی تشدید می‌شوند!
مشکلات خوابی که با ADHD در ارتباط هستند، شامل موارد زیر می‌باشند:

بی‌خوابی (Insomnia)

بی خوابی ممکن است به سراغ افراد زیادی بیاید و می‌تواند در نتیجه عوامل ساده‌ای مانند نداشتن تشک مناسب برای شیوه خوابیدن فرد ایجاد شود. اما وقتی مشکلات بیش فعالی به این ترکیب اضافه شود، باعث می‌شود که فرد فقط دراز بکشد و خوابش نبرد. علائم بیش فعالی مانند فوران ناگهانی انرژی ( به محض اینکه فرد به رخت خواب می‌رود ) و ناتوانی در کنترل مغز برای به خواب رفتن می‌تواند منجر به بی‌خوابی شود.
امّا مشکل فقط به خواب رفتن نیست. زمانی که یک فرد بیش فعال موفق می‌شود بخوابد، خواب او از کیفیت بالایی برخوردار نیست. بی قراری و سبک بودن خواب نیز به تمام این مشکلات دامن خواهد زد.

آپنه خواب (Sleep Apnea)

یک سوم افرادی که مبتلا به بیش فعالی هستند در خواب دچار مشکلات تنفسی، خرو پف و آپنه خواب (وقفه تنفسی در خواب) می‌شوند. یکی دیگر از عواملی که با این مشکل ارتباط دارد بحث اضافه وزن است که حدود 40 درصد از افراد مبتلا به بیش فعالی مشکل اضافه وزن نیز دارند.

اختلال حرکت متناوب پا (PLMD)

اختلال حرکت متناوب پا زمانی اتفاق می افتد که فرد حرکتی ناگهانی در دست یا پایش در هنگام خواب تجربه می‌کند. تکان عضله هنگام خواب آن قدر قوی است که فرد را بیدار می‌کند و در خواب او اختلال ایجاد می‌کند.

سندرم پای بی قرار (RLS)

سندرم پای بی قرار یک مشکل عصبی است که در پا احساس مورمور ایجاد می‌کند و فرد به شدت نیاز دارد پایش را تکان دهد تا به گونه‌ای آرام شود. این مشکل بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که فرد خواب یا در حال استراحت است.
در میان افراد مبتلا به بیش فعالی، حدود 50 درصد افراد از این مشکل رنج می برند.

سندرم تاخیر در فاز خواب (DSPD)

سندرم تاخیر در فاز خواب مشکلی در ریتم شبانه روزی بدن است که الگوی بیداری و خواب منظم را از حالت همگام خارج می‌کند. این مشکل باعث می‌شود که فرد شب‌ها دیرتر به خواب رود و صبح زودتر بیدار شود.
DSPD معمولا با احساس خواب آلودگی در طول روز همراه است و این مساله بی شک چیزی نیست که افراد برای زندگی پر مشغله خود می‌خواهند.

حال برای بهتر خوابیدن چه کنیم؟

به ساعت خواب و بیداری خود متعهد باشید. همانطور که برای بیداری خود آلارم می‌گذارید تا سر ساعت مشخصی از خواب بیدار شوید، ساعت خواب شما نیز باید مشخص باشد و به آن متعهد باشید. هرشب سر ساعت مشخصی بخوابید. این کار باعث می‌شود که خواب سالم‌تری را تجربه کنید.
دوش آب گرم بگیرید. تحقیقات نشان داده است دوش گرم شبانه کمک می کند سریع تر به خواب روید. زمانی که شب دوش گرم می گیرید به فرآیند تنظیم دمای بدن کمک خواهید کرد. در هنگام دوش گرفتن دمای بدن شما با توجه به استفاده از آب گرم، بالاتر می رود و هنگامی که از حمام بیرون می آیید رطوبت موجود روی پوست شما تبخیر شده و با خنک کردن دمای بدن، به مغز فرمان زمان خواب را ارسال می کند. این سرد شدن سریع بدن، مهم ترین دلیلی است که منجر می شود دوش شبانه برای خواب شما مفید باشد.
ورزش کنید. انرژی زیاد یکی از ویژگی‌های شاخص افراد بیش فعال است که این ویژگی برای ورزش کردن بسیار مناسب می‌باشد. داشتن برنامه منظم ورزشی به خواب شما کمک زیادی می‌کند.
مدیتیشن کنید. شب‌هایی که فکر می‌کنید ذهنتان بسیار آشفته است و غرق در افکارتان هستید، توجه‌تان را به نفس کشیدن‌تان معطوف کنید. یک دستتان را روی شکمتان بگذارید و نفس کشیدن‌تان را احساس کنید تا جایی که به خواب بروید.

این نکات همگی کارایی خواهند داشت، اما بعضی از آن ها ممکن است روی افراد خاصی تاثیر بیشتری داشته باشند. در نتیجه، بهتر است همه آنها را امتحان کرده تا آن چه برای شما بهتر عمل می‌کند را کشف کنید.

درمان بیش فعالی

اگر علائم این اختلال در شما به اندازه‌ای نیست که زندگی‌تان را تحت تاثیر قرار داده باشد، بهتر است با استفاده از تمرین‌هایی که وجود دارد، تمرکز خود را تقویت کنید و به نوعی از ابتلا به این اختلال پیشگیری کنید. برای آشنایی کامل محصول “چگونه حواسمان را جمع کنیم؟” را به شما پیشنهاد می‌دهم که با استفاده از مطالب آن می‌توانید تمرکز خود را به شدت افزایش دهید و کیفیت زندگی خیلی خوبی را تجربه کنید. برای مشاهده‌ی سرفصل‌ها روی تصویر زیر کلیک کنید.

اما اگر ADHD کیفیت زندگی شما را به شدت تحت تاثیر قرار داده است، ادامه مطلب را دنبال کنید.
تا به امروز دارویی بهتر از طبقه دارویی محرک‌ها مثل ریتالین، برای درمان این اختلال وجود ندارد. شواهد پژوهشی هیچ شک و شبهه‌ای در خصوص اثربخشی داروهای محرک در درمان بیش‌فعالی و نقص‌توجه ندارند.
درمان‌های غیردارویی مختلفی در طی سال‌های اخیر برای درمان این اختلال معرفی شده که تلاش هرکدام بر این است که بتوانند کارکردهای مختلف مغز را بهبود ببخشند. پیشنهاد می‌کنم برای درمان این اختلال هرچه زودتر به متخصص مراجعه کنید چرا که این اختلال می‌تواند زندگی را از شما بگیرد و کیفیت آن را به شدت کاهش دهد.