کدام عوامل بر توجه ما اثر می‌گذارند؟
 
به طور کلی شش عامل بسیار مهم بر توجه و تمرکز ما اثر می‌گذارند. این عوامل عبارتند از: علاقه، ویژگی‌های شخصیتی، لذت، انگیزه، کنجکاوی و عوامل محیطی.
 

 
حالا می‌خواهم این موارد را برای شما شرح بدهم. با من همراه باشید.

علاقه

توجه شما همواره به سوی اطلاعات و اتفاقاتی جلب می‌شود که به آن‌ها علاقه داشته باشید. موضوعات و مسائلی که احساسات خاصی نظیر شادی، خشم و ترس را در شما برمی‌انگیزانند، عوامل اصلی در جلب توجه شما هستند.

ویژگی‌های شخصیتی

افرادی که خلق مضطرب و پر استرس دارند، همواره در معرض اختلال تمرکز و حواس‌پرتی هستند. برای مثال فردی که نگران دیر رسیدن به محل کار خود است، چندین بار تاریخ آن روز را سوال می‌کند. در مقابل، افراد مثبت اندیش و افرادی که آرامش خاطر دارند، حواس‌پرتی کم‌تری را تجربه می‌کنند.

لذت

هر اتفاقی که باعث القای احساس لذت در شما شود، منابع انرژی بیشتری از مغز را برای توجه به خود اختصاص می‌دهد. انجام لذت‌بخش یک فعالیت می‌تواند باعث ورود تمام جزئیات مربوط به آن فعالیت به حافظه‌ی بلند مدت شما شود.

انگیزه

داشتن انگیزه برای رسیدن به هدف، موفقیت و پیشرفت، به طور قابل توجهی تمرکز و توجه شما را افزایش می‌دهد. زمانی که برای تحصیل علم، اهداف بلند مدتی در نظر می‌گیرید و آینده‌ای روشن را برای خود تصور می‌کنید، بی شک مطالب درسی را بهتر یاد می‌گیرید و در حافظه‌ی خود نگه می‌دارید. به همین دلیل، هدف‌گذاری یکی از عوامل مهم در ارتقای سطح توجه است. باید به این نکته نیز اشاره کنیم که اهداف تعیین شده باید منطقی و قابل دستیابی باشند.

کنجکاوی

کنجکاوی عامل تحریک و فعال شدن توجه است. زمانی که نسبت به آنچه در اطرافتان می‌گذرد، کنجکاو باشید و سوال کنید، می‌توانید توجه خود را بهبود بخشید.

عوامل محیطی

پایدار نگه‌داشتن تمرکز در محیطی که فاقد هرگونه عوامل پرت‌کننده‌ی حواس باشد، بسیار آسان‌تر از زمانی است که در محاصره‌ی عوامل متعدد مزاحم نظیر صدای تلفن، بوی غذا، رفت و آمد دیگران یا سرمایه‌ی بیش از حد هستید.
 

 
حالا می‌خواهم تمرینی متفاوت را به شما معرفی کنم که حتا در زمان تفریح و لذت هم به فکر تقویت تمرکز خودتان باشید.
ما معتقدیم افراد را می‌توان از لحاظ میزان علاقه‌شان به برنامه‌های تلویزیونی، به سه دسته تقسیم کرد:
دسته اول:  افرادی که هیچ علاقه‌ای به تلویزیون و برنامه‌های آن ندارند و تماشای تلویزیون در برنامه‌ی روزانه‌ی آن‌ها نیست.
دسته دوم: افرادی که گزینشی عمل می‌‎کنند و تنها برنامه‌های خاصی را که علاقه دارند، تماشا می‌کنند. بنابراین ساعتی از روز را به تماشای تلویزیون اختصاص می‌دهند.
دسته سوم: افرادی هستند که به افراد تلویزیونی معروفند و نوع برنامه برایشان فرقی نمی‌‎کند. این افراد به تماشای انواع مختلفی از برنامه‌ها علاقه دارند و نسبت به دو دسته‌ی دیگر، ساعات بیشتری را در طول روز به تماشای تلویزیون می‌پردازند.
 

شما جزو کدام دسته هستید؟
پیش از آن که این تمرین را معرفی کنم، باید به این نکته‌‎ی بسیار مهم اشاره نمایم که تماشای تلویزیون یکی از کارهایی است که مغز در طی انجام آن تقریبن غیرفعال است و تلاشی برای آن نمی‌کند. نمایش همزمان تصاویر و پخش صداها، وظایف مغز را برای درک و تحلیل محتوا، به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. به همین دلیل است که همواره پیشنهاد می‌شود از مدت زمان تماشای تلویزیون در طول روز کم کنید و به جای آن، به برنامه‌هایی که از رادیو پخش می‌شوند، گوش دهید.
به هرحال باید بپذیریم که امروزه تلویزیون و برنامه‌های جذاب و متنوع آن توانسته است جای خود را در زندگی روزمره‌ی بسیاری از افراد باز کند. از همین رو می‌خواهم در این بخش تمرینی مهم و موثر را به شما معرفی کنم که انجام آن در حین تماشای تلویزیون، مغز را از حالت غیرفعال خارج کرده، آن را مجبور به تلاش فعال می‌کند.
برنامه‌ای خاص مانند یک مصاحبه‌ی تلویزیونی یا برنامه‌ای خبری انتخاب کنید. خود را موظف کنید که از ابتدا تا پایان این برنامه را ببینید و فعالی خاص مانند «باشد» را که در طول برنامه به کار رفته است، بشمارید و تعداد آن را یادداشت کنید. به تدریج مدت زمان انجام این تمرین را با انتخاب برنامه‌های طولانی‌تر افزایش دهید.
فرقی نمی‌کند جزو کدام دسته از افراد باشید. مطمئنن تماشای برنامه‌ای که کم‌تر به آن علاقه دارید، برایتان یکنواخت و خسته کننده است. بدین ترتیب مجبورید برای انجام این تمرین، بیشتر تلاش کنید.